نژاد قفقازی زنبور عسل، یکی از نژادهایی است که توسط زنبورداران ایرانی بکار گرفته شده است و در این مقاله به نقاط قوت، ضعف، بیماریها و آفات و بهترین مناطق و آب و هوا برای پرورش این زنبور پرداخته می شود
نام علمی این گونه، Apis Mellifera Caucasian می باشد که Apis Mellifera به معنی زنبور عسل و Caucasian به معنی قفقازی است.
زادگاه نژاد قفقازی زنبور عسل کوهستانهای قفقاز بین دریای سیاه و دریای خزر است.
خانه اصلی زیرشاخه های این نژاد در گرجستان است، اگرچه در شرق ترکیه، آذربایجان و ارمنستان هم دیده می شود.
شباهت ظاهری زیادی به کارنیکا دارد و رنگ آن نقره ای خاکستری تا قهوه ای تیره یا زرد با کرکهای خاکستری و سربی است.
دارای بلندترین خرطوم بین همه نژادهای پرورشی به طول حداکثر ۷.۲ میلیمتر که توانایی کار روی گلهایی که سایر زنبورها نمی توانند روی آنها کار کنند (مانند شبدر قزمز) را به این نژاد می دهد.
خیلی آرام است ولی گاها تمایل به غارت دارد.
خیلی زود به چرا می رود و توانایی به چرا رفتن در روزهای سرد را دارد.
در صورتی که عصبانی شود بسختی آرام می شود.
نژاد قفقازی عسل آوری نسبتا خوبی، مخصوصا در آب و هوای مرطوب دارد.
تولید بره موم نژاد قفقازی خیلی زیاد است که چسبندگی خیلی زیادی هم دارد.
این ویژگی باعث می شود که این نژاد به انتخاب اول برای زنبوردارانی تبدیل گردد که قصد تولید این ماده ارزشمند را دارند.
بره موم دارای خواص درمانی و دارویی بسیاری بوده و به همین دلیل دارای قیمت بالایی می باشد.
در صورتی که قصد تولید این ماده ارزشمند را دارید لازم است با نحوه تصفیه بره موم آشنا شوید. تمام موارد مربوط به خواص بره موم و نحوه تصفیه آن در پست “بره موم چیست و چه خواصی دارد” توضیح داده شده است.
گزارشهایی مبنی بر ضعف نژاد قفقازی در برابر نوزما وجود دارد، با اینحال بسیاری از زنبورداران ایرانی که تجربه کار با این نژاد را دارند تفاوت چندانی بین مقاومت نژاد قفقازی و سایر نژادها در برابر نوزما مشاهده نکرده اند.
افزایش جمعیت به نسبت نژاد ایتالیایی کمتر است ولی بخوبی زیاد می شود.
میزان رشد جمعیت در ابتدا و اواسط بهار مناسب نیست.
ولی یکی از نکات مثبت نژاد قفقازی زنبور عسل این است که با توجه به منابع شهد و گرده موجود افزایش جمعیت می دهد.
حداکثر جمعیت این نژاد در اواسط تابستان اتفاق می افتد و در پاییز تولید جمعیت متوقف می شود.
زنبور عسل قفقازی ذخایر زمستانی را خوب حفظ می کند و زمستان گذرانی خوبی دارد.
توصیه می گردد که در شرایط زمستان گذرانی از تکنیک فشرده سازی با ۳ تا ۵ قاب در قسمت میانی استفاده و ابتدا و انتهای قابها را از مابقی فضای کندو ایزوله نمایید.
این نژاد تمایل کمی به بچه دهی دارد با این حال یک زنبوردار حرفه ای همواره در دوره های ازدیاد جمعیت لازم است که کلنی ها را بصورت مرتب بازرسی نماید.
نژاد قفقازی زنبور عسل بهترین عملکرد را در شرایطی مشابه آب و هوای زادگاهش یعنی نسبتا سرد و نمناک دارد و کلا در برابر تغییرات ناگهانی آب و هوا مقاوم نیست.
بنابراین آب و هوای نستا خنک با تغییرات تدریجی بهترین منطقه برای پرورش نژاد قفقازی است.
یکی از ویژگی های بارز این نژاد پرواز در شرایط آب و هوایی بد است که با توجه به موارد فوق بهترین منطقه در ایران برای پرورش این نژاد، نوار شمالی کشور است.
از آنجایی که این نژاد بره موم زیادی تولید می کند، محصول مناسب برای برداشت از نژاد قفقازی، بره موم است. که با توجه به قیمت بالای آن و توجه کمتر زنبورداران به آن، انتخاب مناسبی برای زنبوردارانی است که ورود به بازار رقابتی و اشباع شده عسل، برای آنها دشوار است. لازم به ذکر است علاوه بر شرایط آب و هوایی ذکر شده مورد نیاز این نژاد، وجود پوشش گیاهی دارای صمغ کافی در منطقه زنبورستان برای تولید بره موم الزامی است.
برای استفاده از آموزشهای تصویری ما لطفا صفحه اینستاگرام عسل بیزی بی را دنبال کنید
بیــزی‌بی از واژه‌ای انگلیسی Busy Bee به معنی زنبور پر مشغله گرفته شده است. استارت‌آپ بیــزی‌بی توسط مدیر سایت یعنی خانم روناک میرزادایی به همراه همسرشون آقای احسان گودرزی کلید خورد. این ایده از اینجا شکل گرفت که اغلب مردم نسبت به انواع عسل‌ها، خواص و حتی محصولات دیگر زنبورعسل آشنایی ندارن و از طرف دیگر با توجه به تقلب‌هایی که در زمینه فروش عسل میشه، به فروشنده‌های عسل بدبین هستن.
