بیزی بی |همیشه این سوال مطرح بوده که آیا وگن ها می توانند از عسل طبیعی در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنند؟ اینکه آیا عسل طبیعی وگن است یا نه. بسیاری سوال می‌کنند آیا گیاه خواران عسل می‌خورند؟ وگنیسم یک نوع شیوه زندگی است که هدف آن کمترین بهره برداری و بی رحمی در مقابل حیوانات است. بنابراین بسیاری از وگن ها (گیاه‌خواران) از خوردن محصولات حیوانی مانند گوشت، تخم مرغ، لبنیات و همچنین غذاهای تهیه شده از آن‌ها اجتناب می‌کنند. در این مقاله از بیزی بی، بیشتر به این موضوع پرداخته‌ایم.

 

عسل طبیعی چطور تهیه می‌شود؟

عسل طبیعی چطور تهیه می‌شود؟

عسل طبیعی از تغذیه زنبور از شهد گیاهان مختلف تهیه می‌شود. زنبور عسل شهد گل‌ها را فراوری و تغلیظ کرده و در کندو ذخیره می‌کند. اگر زنبورداران به جای شهد گیاهان از قند یا شکر و یا از انواع آبمیوه‌ها استفاده کنند و زنبور را ناچار به تغذیه از این مواد کنند، دیگر نمی‌توان نام عسل طبیعی را بر روی این محصول گذاشت. محصولی که به عقیده بسیاری از وگن ها حاصل نوعی استثمار زنبورها است. تولید عسل در مقیاس کوچک و کم، معمولا آسیبی به زنبورهای عسل نمی‌رساند. اما تولید در میزان انبوه، ممکن است آسیب‌زا باشد.

بیشتر بخوانید: زهر زنبور عسل؛ موارد استفاده، مزایا و عوارض جانبی

چرا اکثر وگن ها عسل نمی‌خورند؟

بسیاری از مردم تعجب می‌کنند که چرا بسیاری از وگن ها، عسل نمی‌خورند. اینکه آیا غذاهای تهیه شده از حشرات نیز باید از رژیم غذایی وگن ها حذف شود، برایشان سوال است. به طور کلی عسل یک ماده غذایی بحث برانگیز در میان گیاه خواران است. این ماده طبیعی بر خلاف غذاهای آشکار حیوانی مانند گوشت، تخم مرغ و لبنیات، همیشه در دسته وگن قرار نمی‌گیرد.

در واقع برخی از گیاه خوارانی که رژیم غذایی کاملا گیاهی دارند، ممکن است عسل را در رژیم غذایی خود بگنجانند. با این حال باید بپذیریم که بیشتر گیاه خواران عسل را غیر وگن می‌دانند و به دلایل مختلفی از خوردن آن اجتناب می‌کنند.

 

وگن ها: عسل از استثمار زنبورها به‌دست می‌آید

وگن ها: عسل از استثمار زنبورها به‌دست می‌آید

اکثر وگن ها تفاوتی بین پرورش زنبور عسل و دیگر اشکال حیوانات نمی‌بینند. بسیاری از زنبورداران تجاری برای افزایش سود از شیوه‌هایی استفاده می‌کنند که بر اساس استانداردهای گیاهخواری غیر اخلاقی است. برخی از این شیوه‌ها، شامل جایگزینی مکرر ملکه، استفاده از مکمل‌های پروتئین و کربوهیدرات برای تغذیه زنبورهای عسل است.

وگن ها معتقدند گاهی از شیوه‌هایی چون استفاده از آنتی بیوتیک‌ها و مواد شیمیایی مصنوعی نیز برای کنترل آفات و پاتوژن‌ها استفاده می‌شود. گیاه خواران با اجتناب از خوردن عسل و سایر محصولات مرتبط با زنبور عسل، از جمله: موم، گرده، ژل رویال یا بره موم، موضع خود را در برابر این اعمال به اصطلاح خود استثمارگرایانه، اتخاذ می‌کنند.

بیشتر بخوانید: چگونه عسل طبیعی با کیفیت را از عسل تقلبی تشخیص بدهیم؟

اعتقاد وگن ها در مورد پرورش زنبور عسل

برخی از وگن ها از خوردن عسل اجتناب می‌کنند، چرا که معتقدند تجاری سازی استفاده از عسل ممکن است به سلامت زنبورها آسیب برساند. عملکرد اصلی عسل، تامین کربوهیدرات ها و سایر مواد مغذی ضروری مانند: آمینو اسیدها، آنتی اکسیدان ها و آنتی بیوتیک‌های طبیعی برای زنبور عسل است. زنبورها عسل را ذخیره می‌کنند و در ماه‌های زمستان که تولید عسل کاهش می‌یابد، آن را مصرف می‌کنند.

این کار به آن‌ها انرژی می‌دهد و کمک می‌کند تا در هوای سرد، سالم و زنده بمانند. برای فروش عسلی که از زنبورها گرفته می‌شود، اغلب با ساکارز یا شربت ذرت با فروکتوز بالا جایگزین می‌شود. این کربوهیدرات‌های مکمل برای جلوگیری از گرسنگی زنبورها در ماه‌های سردتر طراحی شده‌اند. همچنین گاهی اوقات در بهار برای تشویق رشد کلونی و تحریک به جریان تولید عسل، از این روش استفاده می‌شود.

وگن ها معتقدند ساکارز و شربت ذرت، بسیاری از مواد مغذی موجود در عسل را برای زنبور عسل فراهم نمی‌کند. گیاهخواران معتقدند شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شیرین کننده‌ها به سیستم ایمنی زنبورها آسیب می‌رساند. همچنین می‌توانند باعث تغییرات ژنتیکی شوند که دفاع آن‌ها در برابر آفت‌کش‎ها را کاهش می‎دهد. هر دوی این اثرات به عقیده وگن ها در نهایت می‌تواند به کندوی زنبور عسل آسیب برساند.

 

دیدگاه دسته‌ای دیگر از وگن ها در مورد عسل

دیدگاه دسته‌ای دیگر از وگن ها در مورد عسل

به طور کلی گروه دیگری از وگن ها وجود دارند که مصرف عسل را با رعایت برخی اصول اخلاقی، بلامانع می‎‌دانند. درست است طیف وسیعی از اقدامات غیر اخلاقی وجود دارد که در تولید عسل در بازار انبوه رایج است. این امر تاکید بر این واقعیت است که این نوع عسل‌ها، گیاهی نیستند. اما گاهی این سوال پیش می‌آید که چرا برخی وگن ها، عسل مصرف می‌کنند؟

بر اساس داده‌ها ۲۰ درصد از وگن ها از عسل در رژیم غذایی روزانه خود استفاده می‌کنند. این ۲۰ درصد به شدت برایشان مهم است که این عسل که مصرف می‌کنند از کجا و چگونه تهیه شده است. زنبورداران محلی در مقایسه با زنبوردارانی که عسل را در مقیاس زیاد و عمده تولید می‌کنند، بیشتر با زنبورهای خود با احترام رفتار می‎کنند. زنبورداران محلی معمولا تمایل به جمع آوری عسل اضافی تولید شده توسط زنبورهای خود در فصل بهار دارند. پروسه بعدی برداشت عسل زمانی است که زنبورها دوباره به شکوفه گل‌ها دسترسی پیدا کنند و بتوانند به سادگی در هر جایی غذا پیدا کنند.

 

عسل محلی وگن است

علی رغم بحث‌هایی که در میان گیاه‌خواران در مورد وگن بودن عسل وجود دارد، شمار قابل توجهی از این گروه معتقدند عسل محلی، وگن است. چراکه توسط زنبورهایی تولید می‌شود که شهد گل‌ها را جمع آوری می‌کنند. سپس این شهد توسط زنبورها به عسل تبدیل می‌شود. به طور کلی پاسخ قطعی برای این سوال که آیا عسل طبیعی وگن است یا نه، وجود ندارد. چرا که هر فردی که رژیم غذایی وگن را دنبال می‌کند، دلایل متفاوتی برای این کار دارد. اگر از جمله گیاه خواران محیط زیستی هستید، باید بتوانید بدون مشکل عسل بخورید. درک اینکه غذای شما از کجا می‌آید، بسیار مهم است. بنابراین عسلی تهیه کنید که از زنبوردار آن کاملا مطمئن هستید.

 

سخن پایانی

با توجه به دیدگاه‌ها و نظرات متعارض درباره شیوه‌های مختلف زنبورداری (طبیعی یا تجاری) می‌توان گفت اگر خواهان عسل مطلوب هستیم باید به سراغ عسل طبیعی برویم. عسلی که هم برای وگن ها و هم برای علاقه مندان به سلامتی و محیط زیست مطلوب است. این نوع عسل بدون استثمار زنبورها تهیه می‌شود و نتیجه آن احترام به تعادل جهان اطراف ما است.

منابع: healthline , simplyhealthyvegan

دیدگاهتان را بنویسید