بیزی بی| در این مقاله چند حقیقت جالب و خواندنی در مورد زنبور عسل ارایه می شود

حقایقی جالب در مورد زنبور عسل

زنبور عسل از جمله حیواناتی است که درباره آن مطالب بسیاری چاپ شده و تحقیقاتی زیادی رویش انجام شده است. در اینجا به تعدادی از حقایق جالب و شنیدنی درباره زنبورهای عسل می‌پردازیم.

عمل زنبورداری به حداقل ۴۵۰۰ سال پیش برمی‌گردد.
تقریباً یک سوم مواد غذایی که مصرف می‌کنیم حاصلِ گرده‌افشانی زنبور عسل است.
زنبور کارگر در ۶ تا ۸ هفتگی عمر خود مصافتی معادل با یک برابر و نیم محیط کره زمین را طی می‌کند.
ملکه بارور می‌تواند هر روز حداکثر ۲۵۰۰ تخم بگذارد.
یک زنبور در طول عمر خود حدود ۱/۱۲ قاشق چایخوری عسل تولید می‌کند.
قهوه زنبورها را به خود جذب می‌کند.

زنبورهای عسل تنها حشراتی هستند که غذایی تولید می‌کنند که انسان آن را می‌خورد.
در یک نوبت جمع‌آوری شهد و گرده، زنبور عسل به ۵۰ تا ۱۰۰ گل سر می‌زند.
زنبورهای عسل ۲۲۰ بار در ثانیه بال می‌زنند و در نتیجه صدای وزوز تولید می‌کنند.
با اینکه زنبور عسل پاهای مفصلی دارد، اما چیزی به نام کاسه زانو ندارند، و بنابراین زانو ندارند.
سه نوع عسل در هر کندو وجود دارد: یک ملکه، زنبورهای کارگر، و زنبورهای نر.
برای تهیه نیم کیلو عسل، زنبورهای یک کندو باید حدود ۸۸۵۰۰ کیلومتر پرواز کنند.
زنبورهای عسل نمی‌خوابند. در عوض، شب‌ها بدون حرکت باقی می‌مانند و برای فعالیت‌های روز بعد انرژی ذخیره می‌کنند.
در آرامگاه پادشاه توت (از فراعنه مصر) نیز عسل یافت شده است. از آنجا عسل فاسد نمی‌شود، این عسل هنوز قابل مصرف بود!
عسل تنها منبع شناخته‌شده آنتی‌اکسیدان پینوسمبرین است.
ملکه برای جفت‌گیری در ارتفاعات پرواز می‌کند و زنبورهای نر به سمت او می‌روند. او برای باقی عمرش در قسمت خاصی از بدنش اسپرم ذخیره می‌کند. پس در کل عمرش فقط به یک پرواز برای جفت‌گیری نیاز دارد.
زنبورهای عسل در بدو تولد نمی‌دانند چطور باید عسل تولید کنند. زنبورهای بزرگتر در کندو به آنها تولید عسل را یاد می‌دهند.
عسل ۲۵٪ شیرین‌تر از قند و شکر است.
عسل تنها ماده غذایی است که تمام مواد مغذی موردنیاز برای حفظ بقا را در خود دارد.
از زهر زنبور برای درمان برخی بیماری‌ها مانند آرتروز و فشار خون بالا استفاده می‌شود.
زنبورهای نر بعد از جفت‌گیری با ملکه می‌میرند.
در بسیاری از محصولات امروزی مانند پولیش مبلمان، لوازم آرایشی و داروها از موم عسل استفاده می‌شود.

گفته می‌شود که زنبورداری دومین حرفه قدیمی در دنیا است.
حرکات زنبورها برای برقرار ارتباط در هر گونه متفاوت است.
هر چقدر عسل تیره‌تر باشد خواص آنتی‌اکسیدانی آن بیشتر است.
می‌توان به زنبورهای عسل آموزش داد تا معدن‌های زیرزمینی را پیدا کنند.
زهر زنبور عسل می‌تواند از زهر مار کبری هم کشنده‌تر باشد. اما نگران نباشید! به ازای هر کیلو از وزن بدن انسان به ۱۹ نیش زنبور نیاز است تا اثر مهلک خود را نشان دهد.
با اینکه زنبور کارگر بعد از نیش زدن می‌میرد، ملک می‌تواند بعد از نیش زدن زنده بماند.
زنبور کارگر می‌تواند به اندازه هشتاد درصد از وزن بدن خود گرده یا شهد حمل کند.
برای تولید هر نیم کیلو عسل، یک کندو باید ۸ کیلو گرده جمع‌آوری کند.
زنبورهای عسل ۱۷۰ گیرنده بو دارند، و حس بویایی آنها ۵۰ برابر قوی‌تر از حس بویایی سگ است.
هر گروه از زنبورها بوی مخصوص به خود دارند که بر اساس آن می‌توانند همدیگر را تشخیص بدهند.
زنبور عسل دو معده دارد، یکی برای خوردن و دیگری برای ذخیره شهد.
در کندو ۵ ماده مختلف تولید می‌شود: عسل، موم، بره موم، گرده گل، و ژل رویال.
زنبورهای تازه متولد شده با چسباندن زبان خود به زنبورهای کارگری که در رفت و آمد هستند، درخواست غذا می‌کنند.
با اینکه خرس‌ها عسل دوست دارند اما ترجیح می‌دهند لارو زنبور بخورند.
زنبورهای عسل زبان‌های بلندی دارند که از آن برای مکیدن شهد مایع گل‌ها استفاده می‌کنند.
در طول زمستان، بعضی از زنبورهای کارگر وظیفه گرم کردن زنبورها را برعهده دارند. آنها بدنشان را می‌لرزانند تا دمای کندو را به میزان مطلوب یعنی ۳۵ درجه سانتی‌گراد برسانند.
زنبورهای عسل ۵ چشم دارند – ۳ چشم ساده، و ۲ چشم ترکیبی.
فقط زنبورهای ماده نیش دارند.
زنبورهای ماده تمام کارهای کندو را انجام می‌دهند. زنبورهای نر فقط وظیفه دارند با ملکه جفت‌گیری کنند.
عسل خاصیت ضدباکتریایی دارد و می‌توان آن را روی زخم گذاشت.
فقط زنبور ملکه زل رویال می‌خورد. این ماده شیری در غده‌ای در سر زنبور کارگر تولید می‌شود.
زنبورهای عسل برای پر کردن شکاف یا ضد آب کردن کندوهای خود از بره‌موم استفاده می‌کنند.
زنبورها در غده مخصوصی در معده خود موم تولید می‌کنند.
وقتی جمعیت یک گروه از زنبورها در یک کندو بیش از حد زیاد می‌شود، آنها به دو یا چند کندوی جدید و کوچکتر نقل مکان می‌کنند.
حدود ۳۰ گرم عسل می‌تواند سوخت لازم برای پرواز یک زنبور عسل دور دنیا را تامین کند.
در طول زمستان، زنبورهای کارگر در کندو پرواز می‌کنند تا با حرکات خود آنجا را تمیز کنند.
بعضی از زنبورهای کارگر مسئول بیرون انداختن زنبورهای مرده از کندو هستند.
زنبورهای عسل از نفس انسان متنفر است.
زنبورها عسل “نرم‌افزار تشخیص چهره” خود را دارند و می‌توانند چهره انسان را تشخیص دهند.
زنبورها از خورشید به عنوان قطب‌نما استفاده می‌کنند، و در روزهای ابری، از نور قطبی برای پیدا کردن راه خود استفاده می‌کنند.
عسل به دست آمده از خرزه هندی یا رودودندرون سمی و به ندرت کشنده است.