بیزی بی| در این مقاله به توضیح مراحل تولید عسل توسط زنبور عسل پرداخته می شود

خواص عسل کنار

ملکه زنبورها

وجود زنبورهای عسل برای تولید عسل یک امر بدیهی است؛ پس اطلاع از نحوه کار زنبور عسل خالی از لطف نخواهد بود.

ابتدای کار تولید عسل کاملاً به زنبور ملکه وابسته است. هر کندو یک ملکه دارد. او کندو را اداره می‌کند. وقتی کندو بیش از حد بزرگ ‌می‌شود، ملکه سلول‌های ملکه تخم‌ریزی می‌کند. زنبورهای پرستار از این سلول‌ها مراقبت می‌کنند.

سلول‌های ملکه فقط با ژل رویال تغذیه می‌شوند اما سایر تخم‌ها تنها چند روز اول از ژل رویال تغذیه می‌کنند. سلول ملکه تا روز تخم‌ریزی خود از ژل رویال تغذیه می‌کند. بعد از تخم‌ریزی، ملکه بزرگتر آنجا را ترک می‌کند زیرا ملکه باکره از او قوی‌تر است و می‌توان او را بکشد.

به علاوه، اگر چند سلول ملکه به طور همزمان تخم‌ریزی کنند، و ملکه‌ها با هم از موم بیرون بیایند، دو یا چند ملکه تا سرحد مرگ با هم می‌جنگند و زنبور پیروز ملکه کندو می‌شود.

جفت‌گیری

در مرحله بعد، سلول ملکه که از تخم بیرون می‌آید، ملکه باکره نامیده می‌شود. وظیفه ملکه آن است که تخم بگذارد و کندو را اداره کند.

تفاوت اصلی زنبورهای عسل با سایر گونه‌ها در همینجاست. زنبور کارگر عمدتاً تخم‌های تلقیح نشده‌ای می‌گذارند که در نهایت به زنبورهای نر تبدیل می‌شوند.

زنبورهای نر فقط وظیفه دارند که با یک ملکه باکره جفت‌گیری کنند. ملکه باکره در طول عمر خود فقط یکبار جفت‌گیری می‌کند بنابراین این زنبورهای نر یکبار در عمر خود فرصت دارند که ملکه باکره پیدا کرده و DNA خود را منتقل کنند.

زنبورهای کارگر باید غذای این زنبورهای نر را نیز تامین کنند. وقتی ملکه باکره تصمیم به جفت‌گیری می‌گیرد، در ارتفاع زیادی پرواز می‌کند. زنبورهای نر نیز منتظر هستند تا ملکه‌های باکره در محدوده رادار آنها پرواز کنند. در این صورت، همگی به سمت ملکه باکره می‌روند.

در بین آنها، فقط قوی‌ترین و بهترین زنبور نر می‌تواند به ملکه باکره برسد. اما پایان غم‌انگیزی در انتظار اوست. پس از جفت‌گیری، دستگاه تناسلی زنبور نر پاره می‌شود و سوراخ بزرگی در شکم او به وجود می‌آید که نهایتاً موجب مرگ او می‌شود.

با این حال، ماموریت او در زندگی انجام شده است زیرا DNA او در کندو باقی خواهد ماند. ملکه یک کیسه مخصوص نگهداری از اسپرم دارد و در طول عمرش از آن برای ایجاد تخم‌های بارور استفاده می‌کند.

تخم‌گذاری

ملکه‌ای که اسپرم مورد نیاز برای تخم‌گذاری را دارد، به کندو بازمی‌گردد تا روند تخم‌گذاری را آغاز کند. ملکه بر اساس نیاز کندوی خود، نوع زنبور را تعیین می‌کند.

زنبورهای کارگر نیز بر اساس شکل هر تخم نوع آن را تشخیص می‌دهند. مثلاً تخم سلول ملکه شبیه به بادام‌زمینی است اما تخم زنبور نر بزرگتر است. تخم زنبورهای کارگر نیز کوچکتر از زنبورهای نر است.

بعد از بیرون آمدن زنبورها از تخم و مراقبت از آنها توسط زنبورهای پرستار، وقت آن می‌رسد که زنبورهای جدید کار خود را که تولید عسل است، شروع ‌کنند.

وظیفه زنبورها

زنبورهای نر اطراف کندو هستند، تغذیه می‌کنند، و در طول روز کندو را ترک می‌کنند تا به دنبال ملکه باکره بگردند.

زنبورهای کارگر، که ماده هستند، وظیفه دارند گرده‌ گل و سایر چیزهایی که زنبورهای کارگر دیگر جمع ‌کرده‌اند را بردارند. بقیه زنبورها نیز در تولید عسل کمک می‌کنند. بعضی از آنها هم زنبور پرستار می‌شوند و از تخم‌ها نگهداری می‌کنند. برخی دیگر مسئول مراقبت از ملکه هستند. اکثر زنبورهای عسل حداکثر ۲ ماه زنده‌اند. پس تمام این روند بسیار سریع اتفاق می‌افتد.

ملکه نیز وظیفه تخم‌گذاری را برعهده دارد و روزانه حدود ۱۵۰۰ تخم می‌گذارد.

زنبور عسل در حال جمع آوری شهد

جمع‌آوری گرده گل

زنبورهای کارگر بزرگتر از کندو بیرون می‌روند و گرده گل جمع‌آوری می‌کنند. آنها معمولاً در شعاع ۷ تا ۸ کیلومتری از کندو در رفت و آمدند. قسمتی از بدن این زنبورها که پروبوسیس نام دارد، به آنها در جمع‌آوری شهد و گرده کمک می‌کند.

آنها مقداری از گرده و شهد مورد نیاز برای تامین انرژی خود را در معده اولشان هضم می‌کنند. سایر مواد مصرف نشده به معده دوم آنها می‌رود. این معده در واقع کیسه‌ای برای نگهداری و حمل گرده و شهد است.

در نهایت آنها به کندو بازمی‌گردند و مواد جمع‌آوری شده را از معده دوم خود بیرون می‌ریزند.

پر کردن شانه عسل

در این مرحله زنبورهای کارگر گرده و شهد را روی یک شانه خالی پخش می‌کنند. سپس برای جلوگیری از فاسد شدن، آب موجود در عسل باید گرفته شود. آنها آنقدر بال می‌زنند تا جریان هوا آب عسل را تبخیر کند.

سرپوش عسل

زنبورها با شکم خود موم می‌سازند و آن را مانند یک سرپوش روی شانه‌های پر شده با عسل قرار می‌دهند. این کار از عسل در برابر آسیب و نفوذ آب به داخل آن محافظت می‌کند. در نتیجه زنبورها می‌توانند تا هر زمان که لازم باشد، عسل را نگه دارند و زمستان بعدی آن را مصرف می‌کنند.

برداشت عسل

در این مرحله زنبورداران وارد عمل می‌شوند و عسل را برداشت می‌کنند. ابتدا باید بررسی کرد که عسل با موم پوشیده شده باشد. سپس این سرپوش با چاقو یا ابزارهای دیگر برداشته می‌شود. و در آخر هم عسل استخراج و داخل ظرف نگهداری می‌شود.

در اینجا باید دقت کنید که بیش از اندازه عسل برداشت نشود. اگر فصل بهار زمان برداشت عسل شما است، می‌توانید مقدار بیشتری از عسل را برداشت کنید زیرا زنبورها تمام تابستان وقت دارند تا عسل بیشتری تولید کنند. اما اگر در اواخر تابستان یا اوایل پاییز برداشت می‌کنید، باید برای زنبورها به اندازه کافی عسل باقی بگذارید تا بتوانند زمستان را پشت سر بگذارند و زنده بمانند.

جهت خرید عسل های طبیعی، خام و درجه ۱ بیزی بی، اینجا بروید

جهت اطلاع سریعتر از تخفیف ها و بهره مندی از آموزشهای تصویری ما، پیج اینستاگرام بیزی بی را دنبال کنید

اینستاگرام عسل بیزی بی

مرجع

https://morningchores.com/how-honey-is-made/